به‌طور‌کلی هر چه نیاز بدن به کلسیم افزایش یابد درصد جذب افزایش می‌یابد. در دوران بلوغ و دوران بارداری تا ۷۰ درصد جذب کلسیم افزایش می‌یابد. میزان جذب کلسیم در حالت عادی در بدن بین ۱۰ تا ۴۰ درصد می‌باشد .
- ویتامین D: یکی از مشتقات ویتامین D که در کلیه سبب ترکیب پروتئینی می‌شود، درواقع به‌عنوان حامل کلسیم عمل می‌کند و جذب آن را از دیواره روده افزایش می‌دهد.
- محیط اسیدی: کلسیم در اسید بهتر حل می‌گردد، درنتیجه در محیط اسیدی بهتر هم جذب می‌شود. ویتامین C به دلیل خاصیت اسیدی که دارد جذب کلسیم را افزایش می‌دهد. ازاین‌رو هر چه ماست و دوغ ترش‌تر باشند جذب کلسیم بالاتر است.
البته می‌توانیم به ماست و دوغ کمی لیموترش هم اضافه کنیم، یا می‌توان به ماست میوه‌های حاوی ویتامین C نیز اضافه کرد، و یا سبزیجاتی مثل کلم برکلی و انواع کلم‌ها که حاوی کلسیم هستند را با گوجه‌فرنگی و لیموترش میل کرد.
در سالمندان بدلیل کاهش اسیدیته معده و نیز در افرادی که آنتی‌اسید مصرف می‌کنند جذب کلسیم کاهش می‌یابد که این کاهش جذب را تا حدودی می‌توانند بوسیله افزایش مصرف غذاهای غنی از ویتامین C افزایش دهند.
در غذاهای غنی از پروتئین نیز جذب کلسیم بالاتر است.
- وجود قند در رژیم غذایی: وجود قندهایی مثل گلوکز، فروکتوز و قند لاکتوز که در شیر وجود دارد درصد جذب کلسیم را بسیار افزایش می‌دهد.
مثلا اگر شیر را با خرما یا موز میل کنید درصد جذب کلسیم بالاتر می‌رود.
- نسبت کلسیم به فسفر در برنامه غذایی: نسبت بین مقادیر کلسیم و فسفر غذا در جذب هر دوی آنها نقش مهمی دارد. و بهترین نسبتی که بالاترین بازده جذب را دارد نسبت ۱ به ۱ است لذا در مصرف مکمل‌های کلسیم و فسفر باید دقت شود زیرا می‌توانند اثر معکوس در جذب داشته باشند .
نوشابه‌های گازدار منبع غنی فسفر هستند و مصرف بیش‌ازاندازه آنها می‌تواند تعادل کلسیم و فسفر را به هم بزند و سبب برداشت کلسیم از استخوان‌ها شود و منجر به پوکی استخوان گردد.
- وجود چربی: با مصرف لبنیات کم‌چرب قدرت جذب کلسیم در بدن افزایش می‌یابد.
- وضعیت روحی: حالت روحی اشخاص در راندمان جذب کلسیم غذایی موثر است. در هنگام استرس و اضطراب با کاهش جذب کلسیم و افزایش دفع آن روبرو هستیم.
