کودک در دنیای مجازی (قسمت دوم)

اگر فرزند شما در فضای مجازی فعالیت دارد لازم است موارد زیر را در نظر داشته و به او آموزش دهید:

۱. در خصوص مدت زمان و چگونگی استفاده از رایانه و اینترنت، برای کودک قانون تعیین کنید. مثلا بگویید فقط نیم‌ساعت اجازه داری از اینترنت استفاده کنی یا فقط اجازه داری وارد این سایت‌ها بشوی (ذکر سایت‌هایی که مورد تایید است).

۲. کودکان را آگاه کنید که مخاطبان آنلاین آنها در فضای مجازی لزوما همان افرادی نیستند که بیان می‌کنند.

۳. ارتباط نزدیک با فرزندتان برقرار کنید و آنها را تشویق کنید تا از تجربه هر کاری که در اینترنت انجام می‌دهند با شما صحبت کند.

۴. هرگز به کودک اجازه ندهید که بدون آگاهی شما با کسی که در اینترنت آشنا شده ملاقات داشته باشد. به او آموزش بدهید که اگر با چنین درخواستی و یا هر گونه زورگویی‌های سایبری مواجه شد آن را به سرعت و از طریق گفت‌و‌گوی حضوری و یا تلفنی به شما اطلاع دهد.

۵. دسترسی کودکان به اطلاعات کارت‌های اعتباری یا فروشگاه‌های آنلاین را مسدود کنید.

۶. محرمانه نگه داشتن اطلاعات و جزئیات شخصی در فضای مجازی و عدم دسترسی عمومی به آنها را قبل و بعد از استفاده از اینترنت به کودک خود آموزش دهید.

۷. اکیدا توصیه کنید که کودک حق ندارد اطلاعاتی از قبیل آدرس منزل، تلفن، آدرس ایمیل خصوصی، شماره حساب یا کارت بانکی و مشخصات پرسنلی اعضای خانواده را برای سایت یا فردی بدون اجازه و آگاهی کامل شما ارسال کند.

۸. به کودکان آموزش بدهید که اگر فایل ناشناسی توسط فرد یا سایت ناشناسی برایش ارسال شد، قبل از باز کردن فایل، موضوع را به شما اطلاع دهد. در مورد مفاهیمی مثل بدافزار، ویروس یا محتوای نامناسب به کودک اطلاعات لازم را بدهید.

۹. از تنظیمات کنترل والدین در مرورگرها، موتورهای جستجو و بسته‌های امنیت اینترنتی برای حضور ایمن کودکان در فضای مجازی استفاده کنیدو هرزنامه‌ها و پاپ‌آپ‌های ناشناس و متفرقه را مسدود کنید.

۱۰. با زبان رایج در اتاق‌های گفت‌وگو آشنا شده و برای آگاهی هرچه بیشتر با عملکرد آنها یک حساب کاربری در وب سایت یا نرم افزارهای خدمات‌دهنده آنها ایجاد کنید.

۱۱. اطمینان حاصل کنید که فرزندان به حساب‌های کاربری شما دسترسی ندارند تا از پیامدهای منفی مانند حذف‌کردن و یا جابجا شدن غیر منتظره و ناخودآگاه اطلاعات‌تان توسط کودکان جلوگیری کنید.

تلاش کنید همیشه در مسیر تربیت و رشد فرزندان آگاهانه رفتار کنید تا آنها از خطرات احتمالی پیش رویشان تا حد امکان دور نگه داشته شوند.

کودک در دنیای مجازی (قسمت اول)

آشنایی بیشتر کودکان با رسانه‌های دیجیتال و هوشمند نسبت به والدین خود نه تنها حُسن به شمار نمی‌رود بلکه می‌تواند آسیبی جدی برای آن کودک باشد، این امر کنترل و تربیت کودکان را سخت‌تر خواهد کرد و والدین برای رسیدگی به فرزندشان مسیری دشوار را باید طی کنند، پس لطفا خود را به نحوه استفاده از رسانه‌های مختلف موبایلی و رایانه‌ای مجهز کنید و آشنایی کامل پیدا کنید.

در نظر داشته باشید، در فضای مجازی، امکان برقراری تماس‌های نامناسب کودکان با افرادی که ممکن است قصد سوء استفاده، بهره برداری و یا تجاوز به حریم خصوصی آنها را داشته باشند، وجود دارد.

لازم است همانطور که بر رفتار فیزیکی فرزند خود در فضای حقیقی، رفت‌و‌آمدها، نوع بازی، دوستان و ... نظارت دارید در این فضا نیز نظارت دقیق‌تری داشته باشید، بر آنچه به عنوان محتوا و بازی کودکانه در اختیار فرزند شما قرار می‌گیرد دقیق باشید. برای این کار بهترین و هوشمندانه‌ترین رفتار شما همراهی کودکان در خرید و انتخاب بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی و ... است که موجب می‌شود سواد رسانه‌ای آنها نیز افزایش یابد. توصیه می‌شود رایانه‌ای که کودک با آن کار می‌کند در فضای عمومی خانه مثل اتاق نشیمن قرار داده شود تا والدین و سرپرستان دیگر کودک بتوانند روی کارها و ارتباطات کودک نظارت داشته باشند، و همچنین یک ایمیل خانوادگی بسازید تا اگر نیاز به ثبت‌نام برای ورود به یک بازی یا سایت بود، کودک از این ایمیل استفاده کند. در این صورت شما هم کنترل بیشتری در خصوص سایت‌هایی که فرزندتان وارد می‌شود خواهید داشت.

همه ما می دانیم کودکان در سنینی همچون دستگاه ضبط عمل می‌کنند و دائما در حال تقلید از دیگران به خصوص پدر و مادر خود هستند، در نتیجه اگر والدین از محتوایی نامناسب استفاده کردند در واقع به فرزندان خود نیز اجازه استفاده از محتوای نامناسب دیگری را داده‌اند پس برای حفاظت از کودکانتان ابتدا از خودتان شروع کنید...

در مقاله‌های بعدی به‌طور دقیق‌تر و گسترده‌تر به این موضوع خواهیم پرداخت...

کودک در دنیای مجازی (ردپای دیجیتال)

آموزش به کودکان درباره ردپای دیجیتال، همانند آموزش‌های دیگر از قبیل مسئولیت‌پذیری و یا بیان حقیقت در هر شرایطی، یک ارزش محسوب می‌شود. این روند جریان یک مکالمه است که از کودکی تا بزرگسالی دستخوش تغییر می‌شود. آن‌چه را که امروز به فرزند خود آموزش می‌دهید، ممکن است با آن چه که خود شما در کودکی فرا گرفته‌اید، متفاوت باشد. با این وجود، هرچه از سنین پایین‌تر این روند را آغاز کنید، نتیجه بهتری نیز کسب خواهید کرد.

نباید با ارائه قوانین و یا انتقادهایی سختگیرانه و تند درباره میزان ارزشی که فرزندتان برای ردپای دیجیتال خود قائل است، وی را زیر فشار قرار دهید. همانند بسیاری چیزهای دیگر، کودکان آن چیزهایی را نمی‌دانند که نمی‌دانند و این وظیفه ما است که آموزش آنها را بر عهده بگیریم و بر دانسته‌های آنها بیفزاییم.

بر همین اساس، فعالیت خود را می‌توانید با گفت‌وگو آغاز کرده و متعهد شوید که این مسیر را ادامه خواهید داد. همچنین، زمانی که با محتوای ارسال شده توسط فرزندتان در فضای مجازی مخالف هستید می‌توانید این پرسش‌ها را با وی مطرح کنید:

آیا آن‌چه که در فضای مجازی ارسال کرده‌اید، آن چیزی است که قصد دارید همه درباره شما بدانند؟

فکر می‌کنید این عکس یا ویدئو چه چیزی را درباره شما بیان می‌کند؟

آیا این مساله را در نظر گرفته‌اید که والدین دوستانتان، معلمان یا مربیان اگر محتوای ارسال شده توسط شما را مشاهده کنند، چه برداشتی درباره شما یا دوستتان خواهند داشت؟

فکر می‌کنید چه احساسی به افرادی که محتوای ارسال شده توسط شما را مشاهده می‌کنند، دست خواهد داد؟

بسیاری از اوقات به دلیل گستردگی فضای مجازی از توجه به تاثیراتی که می‌تواند هر یک از ارسال‌های ما بر افراد گوناگون داشته باشد باز می‌مانیم. ارسال‌های ما می‌تواند متنی، یا به صورت عکس و فیلم باشد. هر کدام از این ارسال‌ها تاثیرات عمیقی بر اطرافیان و فالوور‌های ما دارد. تا چه مقدار ارسال‌های ما مربوط به تفریح و سفر است؟ تا چه مقدار ارسال‌های ما مربوط به غذا و خریدهایمان است؟ تا چه مقدار ارسال‌های ما دغدغه‌های سیاسی و اقتصادی را انعکاس می‌دهد؟ تا چه میزان ارسال‌های ما تقویت‌کننده شکاف‌های اجتماعی‌ای است که به وسیله جوک‌های قومیتی و نژادی ایجاد می‌شوند؟

همچنین سزاوار است که از بازپخش اعتیادآور و بی‌فکرانه مندرجات اینترنتی و همچنین اظهار نظرهای نامتعادل، افراطی و یا غلط، مخصوصا راجع به افراد خاص اجتناب کنند.